Usługa Eliasza przed odejściem Kościoła
Większość chrześcijan nie uświadamia sobie, że powrót Jezusa Chrystusa jest sprawą najwyższej wagi, ale dlaczego Eliasz musi przyjść najpierw? Jan Chrzciciel zapowiedział pierwsze przyjście Jezusa. Eliasz musiał przyjść, aby przygotować serca ludzi na przyjęcie Mesjasza 2000 lat temu. Czy jest to konieczne, aby Eliasz przyszedł ponownie, zanim Jezus powróci po raz drugi? Ten temat ma kluczowe znaczenie, ponieważ jeśli jest obiecany Eliasz, to jego usługa i poselstwo muszą być rozpoznane i przyjęte.
To pytanie zadali Jezusowi Jego uczniowie:
I pytali go jego uczniowie: Dlaczego więc uczeni w Piśmie mówią, że najpierw ma przyjść Eliasz? A Jezus im odpowiedział: Istotnie, najpierw przyjdzie Eliasz i wszystko odnowi. Lecz mówię wam, że Eliasz już przyszedł, jednak nie poznali go, ale zrobili z nim, co chcieli. Tak i Syn Człowieczy dozna od nich cierpień. Wtedy uczniowie zrozumieli, że mówił im o Janie Chrzcicielu. Mt 17:10-13
Dlaczego konieczne było, aby ktoś z namaszczeniem Eliasza przewidział przyjście Mesjasza? Jeśli spojrzymy bardziej niż pobieżnie na pierwszego i oryginalnego Eliasza, możemy się wiele dowiedzieć o niezmiennym sposobie, w jaki Bóg przygotowuje swój lud na Jego przyjście.
Pierwsze przyjście Eliasza
Chociaż niewiele wiadomo o pierwszym Eliaszu, Bóg zachował w Starym Testamencie wystarczająco dużo, by wszystkie następne pokolenia zobaczyły prawdziwy sens jego bezkompromisowego charakteru i niezachwianej natury. Był z pewnością jednym z najpotężniejszych i najbardziej fascynujących proroków Biblii i chociaż zapisy o nim są krótkie, będą one służyć jako znak rozpoznawczy dla wszystkich kolejnych objawień tego namaszczenia. Pojawia się znikąd… ze skalistego regionu Gilead i ostatecznie znika tajemniczo, jadąc w trąbie powietrznej z końmi i ognistymi rydwanami. Chociaż było 7000 innych, którzy nie ugięli kolan przed Baalem, tylko on pokonał Achaba, króla odstępczego narodu i jego żonę Jezebel.
Achab był królem izraelskim, który szukał sojuszu z Ethbaalem, królem Tyru, poślubiając swoją córkę Jezebel. Ethbaal był kapłanem Astarte, a jego córka Jezebel była bardzo gorliwa w propagowaniu bałwochwalstwa i odwiodła lud Boży od wielbienia Jehowy. Achab i Izebel zezwolili na działalność świątyń poświęconych Baalowi w Izraelu. Religia ta otrzymała patronat królewski, łamiąc pierwsze przykazanie: „Słuchaj, Izraelu, Pan nasz Bóg jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą i całą swoją mocą”. Pwt 6:4-5.
Eliasz nagle pojawia się przed Achabem, prorokując suszę, mówiąc: „Jako żyje Pan, Bóg Izraela, przed którym stoję, w tych latach nie będzie rosy ani deszczu, jak tylko według mojego słowa”. Król odrzucił poselstwo tego skromnego, włochatego mężczyzny, który był ubrany po prostu w skórzany pas i płaszcz czy prostą szatę. Gdy trzeci rok suszy dobiegł końca, Eliasz nagle pojawia się ponownie przed królem i w tym czasie Achab jest gotowy do słuchania.
Eliasz domaga się pojedynku na Górze Karmel, nadmorskim paśmie górskim w północnym Izraelu. Tutaj Eliasz przetestował bogów Izebel, żądając, aby Bóg, który odpowiedział ogniem, został przyjęty jako Jedyny i Prawdziwy Bóg. I przyszedł Eliasz do całego ludu i rzekł: „Jak długo będziecie powstrzymywać się między dwiema opiniami? Jeśli Pan jest Bogiem, idź za nim, a jeśli Baal, to idź za nim”. I Krl 18:21
Następnie Eliasz zrobił to, co jest cechą charakterystyczną tego szczególnego namaszczenia: najpierw naprawił stary ołtarz Jehowy i złożył na nim wymagane ofiary. Ogień Boży spadł potwierdzając, że tylko On jest jedynym prawdziwym i żywym Bogiem i zwrócił serca Izraela z powrotem do Jehowy i odwrócił się od bałwochwalstwa. Podczas gdy Eliasz pozyskał serca ludu, kazał zabić czterystu kapłanów Baala. Od tego czasu między Eliaszem a Izebel toczyła się nieustanna walka.
To jest dzieło Eliasza i znak rozpoznawczy jego usługi: przywrócić właściwe oddawanie Bogu czci, poprzez naprawę i przywrócenie ołtarza oraz przywrócenie serc do pierwotnej i prawdziwej wiary. Eliasz nie zbudował nowego ołtarza ani religii, ale wziął zaniedbane kamienie i ułożył je z powrotem. To właśnie będzie czynił „duch Eliasza” za każdym razem, gdy przyjdzie. On nie ustanowi nowej religii, ale raczej weźmie kamienie z pierwotnych fundamentalnych doktryn i odłoży je z powrotem na właściwe miejsce i zawróci serca wierzących z powrotem do pierwotnej wiary.
Podobnie, Kościół chrześcijański musi również rozpoznać dzień swojego nawiedzenia i obiecanego przywrócenia, ponieważ Jezus nie może powrócić aż do czasu przywrócenia wszystkich rzeczy.
I pośle tego, który był wam głoszony, Jezusa Chrystusa; Którego niebo musi przyjąć aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, jak Bóg od wieków przepowiadał przez usta wszystkich swoich świętych proroków. Dz 3:20-21.
Serca Bożego wybranego kościoła muszą być odwrócone od uniwersalnych tradycji kościelnych i sekciarstwa denominacyjnego z powrotem do żywego Boga Biblii. Rządy i przywództwo ludzkich edyktów i tradycji kościelnych muszą zostać odrzucone i powrócić do Słowa, ewangelii, której nauczał Paweł. Trzeba to zrobić, aby ponownie powitać Pana Jezusa i spotkać Go na powietrzu!
Biblijny porządek biblijny nakazuje przyjście proroka namaszczonego duchem Eliasza, aby ułatwić powrót Chrystusa! Po prostu nie możecie mieć przyjścia Jezusa Chrystusa bez proroka z namaszczeniem Eliasza, który nawróci serca wierzących, aby Go powitali. Aby to zrobić, tradycje ludzkie muszą zostać odrzucone i odłożone na bok. Jest absolutną koniecznością, aby Słowo Prawdy, które głosili ojcowie apostolscy, zostało ponownie przywrócone Kościołowi w jego czystości. Denominacje i ich wyszkoleni teologowie nie mogą tego zrobić, podobnie jak nie mogły tego zrobić sekty faryzeuszy i saduceuszy, kiedy przyszedł Jan Chrzciciel. Potrzeba proroka, bo to jedyny sposób, w jaki przemawia Bóg. Bóg nigdy nie używał denominacji ani sekt religijnych do objawienia Swojego Słowa.
Doprawdy, Pan Bóg nic nie czyni, jeśli nie objawi swojej tajemnicy swym sługom, prorokom.
Am 3:7.
A Jezus im odpowiedział: Istotnie, najpierw przyjdzie Eliasz i wszystko odnowi.
Mt 17:11.
William Branham jest biblijnym prorokiem, w pełnym tego słowa znaczeniu. Jego ogólnoświatowa służba była rezultatem spotkania się z Aniołem Pańskim i otrzymaniu Bożego polecenia. Bóg działał przez tego człowieka na niespotykaną dotąd skalę, zwracając uwagę całego religijnego świata na to, że wkrótce coś szczególnego się wydarzy.
Chodziło o szczególne Poselstwo Bożego Słowa, które miało wzbudzić doskonałą wiarę w Boże Słowo, by w chwili powrotu Pana Jezusa Chrystusa „Kościół mógł być bez zmazy, zmarszczki i nagany”. W 1933 roku, kiedy William Branham chrzcił ludzi w Imię Pana Jezusa Chrystusa na rzeką Ohio, z nieba zstąpiło Światło i zagrzmiał Głos: „Jak Jan Chrzciciel został posłany, by poprzedzić pierwsze Przyjście Chrystusa, tak ty masz Poselstwo, które poprzedzi drugie Przyjście Chrystusa”. Duch Święty położył akcent na Poselstwo. Potężne znaki i cuda były dane tylko w tym celu, by zwrócić uwagę ludzi, że sam Bóg zamierza przemówić. Taki właśnie był cel służby Williama Branhama — rozgłaszać Poselstwo Pana Jezusa Chrystusa.
